رویکردی عملگرا به ماهیت «سند راهبردی امنیت ملی» و ضرورت، فلسفه و روش تدوین آن بخش اول

در این مقاله تلاش می شود تبیین و برداشتی متفاوت از ماهیت و کارکرد «سند راهبرد امنیت ملی» مبتنی بر چارچوب کلی رهیافت های تفسیری و عمل گرا[1] در فلسفه سیاست و علوم اجتماعی ارائه شده و بر اساس آن توضیح داده شود که «راهبردی سازی امنیت ملی»[2] و شکل دهی تفسیر و قرائت یگانه[3] و یکپارچه[4] از آن، که در عین حال به منزله مشروعیت سازی[5] (موجهیت، پذیرش) آن نیز می باشد: اولاً؛ پیچیده است.  ثانیاً؛ ضرورت و کارکردهایی فراتر از آن چه به نظر می رسد دارد.  و نهایتاً این که؛ مستلزم توسل به روش ها و فرآیندهای جدی و نهادی است.   [1]- منظور رهیافت هایی هستند که با عناوینی از قبیل practice app،  action app، pragmatic app و ... معرفی می شوند و اگر چه در جزئیات دارای تفاوت هایی هستند، چارچوب کلی نسبتاً مشترکی را منعکس می نمایند. مشخصه های این چارچوب کلی به تدریج در طی مقاله بروز می یابد.   [2]- national security strategizing   [3]- unitary   [4]- integrated   [5]- legitimatization